Wales

13 mei 2017        Zaterdag             Dale/ Milford    Logstand 732

Weersverwachting;  bewolkt , wind      ZO- Zw  5-6 Bft.

Om 6 uur konden we de keersluis van Padstow uitvaren. We werden in de nauwe aanloop nog opgehouden door een baggerschip.  Bij het uitvaren van het Camel estuarium was de zee behoorlijk knobbelig  maar zonder de opgegeven wind. Overwogen werd de gennaker  te hijsen. Gelukkig kwam de beloofde wind waardoor dit niet meer nodig was. Op zee, lees Bristol Channel werden de   golven  alleen maar hoger met knobbels van punt golven waar geen regelmaat in zat. Als de puntgolf brak was het bovenste puntje net een kristal, waarschijnlijk door de blauwe lucht en toch ook de binnenrollende oceaangolven. Op zich was dit een prachtig gezicht.  We hadden al gelezen en gehoord dat Bristol Channel geen leuk gebied was om te varen, omdat de golven geen duidelijke structuur kennen , omdat de oceaandeining tot Bristol komt en dan weer terug moet.  Dat de stuur automaat uit al die golven  wijs  kon worden is een wonder.  Het was wat dat betreft een ongezellige reis, geen zeilboot, schip of kust te bekennen.  Echt momenten dat we de Pretender missen.

Alleen maar een bonkige en schonkige  zee met grote ongezellige gaten.  Licht afkruisend met de bulletalie snoerstrak en een iets ingerolde genua om er meer wind in te houden bij een duik van een golf naar beneden. We liepen eigenlijk  best lekker, maar wel zo plannen dat we 10 mijl voor Milford uit de het drukke scheepvaartlijnen kwamen. Milford is de 4e haven op het gebied van olie en gas. Gelukkig af en toe een zonnetje en werden we wel een uur lang vergezeld door dolfijnen een geweldig die onder het schip doorschieten en gezamenlijk zij aan zij met je mee zwemmen.

Het fotograferen van dolfijnen  is moeilijk omdat het waarschijnlijk geen Hardewijkse dolfijnen zijn die op hun staart poseren.  Een bananenschil  gooide ze ook niet terug zopas evenmin een (beschimmelde) mandarijn. Naar verluidt kwamen we in het gebied wat ze de kraamkamer van de dolfijnen noemen.   Ook zagen we de Jan van Gent, de Alk, Papegaaiduiker en natuurlijk de Meeuw die nog weet dat hij van de zee kan leven. Eenmaal bij de haven ingang begon het te betrekken en hebben we wat spatten regen gehad. Om 18 uur waren we in de Bay bij Dale. Volgens de papieren zou hier een ponton liggen, maar deze was in onze ogen bij deze golven  stootbiltechnisch veel te laag. Omdat we vroeg in het seizoen waren en met dit weer  moorings vrij waren  kozen wij  de mooiste mooring  met de naam “Private”. Heerlijk zo’n mooring voor je zelf. Net nadat we hadden we vastgemaakt begon het heel erg te regenen. Na 12 uur te hebben gezeild in ongezellig water, hebben we toch een prachtige dag gehad.

14 mei 2017        Zondag                Dale/ Milford    Logstand 742

S ’Morgens scheen de zon weer, we hebben rustig ontbeten en koffie gedronken en genoten van het uitzicht in de Bay van Dale. Verschillende mensen pakten hun bootje om naar de mooring  te motoren om vervolgens te gaan zeilen. Het gebied heeft  vanwege de diepte een groter effectief zeilgebied dan het IJsselmeer. Alleen uitkijken voor de binnenkomende veerboten, gas-en olietankers. Met alleen de genua naar de Milford Marina gevaren om het slechte weer met de harde wind  daar af te wachten. Nog even gewandeld want we waren nog moe van de stevige reis van de dag ervoor.

15 mei 2017        Maandag            Milford

Bij het wakker worden giert de wind nog langs de mast en regent het nog behoorlijk.

Een vijftal  trawlers uit Zeebrugge waren ook naar binnengegaan om tevens te lossen voor het vaste land.

We hadden eigenlijk gepland om een bus te pakken om naar St. Davids te gaan. St Davids is officieel het kleinste stadje van Engeland (minder dan 2.000) alwaar een kathedraal uit de 12e  eeuw staat en waar je heerlijk kunt wandelen. 

Toen het bij het middaguur droog werd zijn we door de stad gaan wandelen.  Veel oude glorie en veel rommeliger op straat dan we gewend waren in Zuid-Engeland.  De winkelstraat ziet er armtierig uit, mede door de nieuwe supermarkt en aanverwante bedrijven vlakbij de prima  Milford Marina.

16 mei 2017        Dinsdag               Milford

Routeplanning gemaakt op basis van de weersvooruitzichten. We besluiten om toch richting Ierland te gaan en hebben hierom maar weer een nieuwe Imray kaart gekocht. Doordat we mede door windverwachting  aan richting Ierland denken hebben  we toch een ontevreden kennismakingsgevoel met  Wales en besluiten nog een paar dagen te blijven.  We maakten gebruik dat de 5e nacht gratis was. De schipper van het charterschip,  een Bavaria 46 met 6 gasten aan boord was vertrokken had veel haast omdat deze (storm)stop niet gepland was. Hij moest  donderdagmorgen voor 10 uur in Penzance  zijn waar een van andere collega’s  een verder  etappe rondje UK zeilde, maar dan de met klok mee.  Toen het droog werd hebben we de andere kant van Milford lopend  verkend. De misthorens konden we horen toen we in de buurt van de baai liepen.

17 mei 2017        Woensdag          Milford

Met de bus naar St. Davids. Door de drie of vier verschillende busmaatschappijen in combinatie met inconsequente bustijden een hele uitzoekerij. Door het enorme geslinger van de busroutes  een leuke sightseeing gehad. Het bezoek aan de kathedraal (tevens bedevaartsoord) uit de 12e eeuw was zeer de moeite waard. De geschiedenis in relatie met het 6e -eeuwse klooster  gesticht door St. David (schutspatroon van Wales) was zeer interessant. Niet alleen religie, maar ook de politiek, Vikingen en veroveringen hebben hun sporen hier achtergelaten.

18 mei 2017        Donderdag         Milford

Aandacht besteed aan de voorbereiding. Eigenlijk hadden we voor een betere planning beter naar Dale aan onze “Private” mooring kunnen gaan  liggen.  Het zou rustige weer worden en met doodtij zou het makkie moeten zijn om door de Jack Sound te gaan.  Jack Sound  is een zeer nauwe doorgang door rotseilandjes die net  boven en net onder water liggen. Het tij kan met 7 knopen bij springtij en bij doodtij met 5 knopen er door heen gieren en met bijbehorende “overfalls en eddies”/draaikolken is een goede voorbereiding noodzakelijk.  Dus geen fratsen uithalen; goed timen en gewoon bij helder zicht en goed weer er door heen. De Li-Jo-Ko kan op de motor maximaal 6 knopen en zou in het ergste geval, terwijl de motor staat te brullen achteruit kunnen gaan. In deze smalle en korte doorgang  staan geen boeien (misschien een paar lenen vanuit het IJsselmeer). De pilot gaf een berekening aan t.o.v.  HW Dover en t.o.v. HW Milford die qua tijd van elkaar verschilden en waarbij we het gemiddelde maar van hebben genomen.

19 mei 2017        Vrijdag                 Skoomer             Logstand 756

Weersverwachting;  half bewolkt/zonnetje ,    wind      WNW  3 Bft.

De sluis ging alleen voor ons en op ons verzoek om 8.10 uur open.

Van Milfordhaven tot Dale iets tegenstroom (hadden we maar de avond ervoor maar in Dale moeten gaan afmeren). We kwamen nagenoeg precies met “slack” door de nauwe doorgang  van Jack Sound mede op basis van getrokken koerslijnen  van de Black Stones ( onder water) naar de Tusker Rock.

Hierdoor kwamen we te laat voor de volgende nauwe passage van Ramsey Sound. Ook weer een passage die je moet voorbereiden.  We wilden dus wachten/ankeren bij Skoomereiland waar we tot onze verbazing een paar moorings zagen die vanwege het voorseizoen vrij waren. We lagen zo geweldig dat we besloten omdat we toch naar Arklow (Ierland) zouden gaan, om hier de nacht door te brengen.

Skomer was heel vroeger een agrarisch maar is nu een vogeleiland. In de noordelijke baai zagen we veerboten die tientallen mensen aan wal  brachten en die onder leiding van een beheerdersduo/gidsen geëigende paden mogen bewandelen. Door de vele oude konijnenholen schijnen hier een hele grote populatie  zeer zeldzame Noordse Pijlstormvogels te zijn,  die dan ook onder de grond  broeden net als de  koddige papegaaiduiker/ puffin met zijn oranje pootjes en kleurrijke snavel . Het is dan ook  wel duidelijk dat men inzake de spiegeleieren en de eendagskuikens niet buiten paden mag wandelen. Naar verluidt werd dat heel vroeger  wel voor de bemesting gedaan (Marian Thieme weet dit niet).

We hadden de hele baai voor ons alleen en hadden het druk met het volgen van onze gevleugelde vrienden, zoals verder de alken, Jan van Genten, aalscholvers, kraaien en de vele soorten meeuwen en niet te vergeten een paar grote grijze zeehonden.  Kraaien en meeuwen zijn echte brooddieven.