Tobermory

22 juni 2017        donderdag         Tobermorry                       Logstand 1124

Weersverwachting;  half bewolkt           wind  WZW 3 á 4 Bft.

Vertrek om 11.00 uur uit Oban en aankomst om 16.00.

We hadden nog een dag willen blijven maar de weersvooruitzichten waren voor de komende dagen onheilspellend. Een aantal dagen harde wind tot 43 knopen (9 Bft.). We vertrokken uit Oban eigenlijk iets te vroeg om ervoor te zorgen dat we niet aan een mooring behoefden af te meren maar in de kleine marina. Zoals inmiddels bekend kunnen we al beter omgaan met de weerberichten en de windschiftingen. Zoals de meeste zeiljachten; grootzeil omhoog en vervolgens wanneer het maar even toelaat de genua erbij uitrollen. Afwisselend en uitdagend; wind NW oplopend tot 20 knopen (5Bft.) aan de wind i.p.v. ZW, uurtje zeilen, uurtje motoren en dan weer een rif in het grootzeil steken vanwege de niet voorspelde harde wind in de Sound of Mull. De meeste Sounds zijn windtrechters en in de pilot staat dan ook aangegeven dat het mogelijk is dat twee tegemoetkomende zeiljachten onder spinnaker (beiden voor de wind) elkaar passeren. Uiteindelijk hebben we toch lekker gezeild.

Eenmaal in het zeer kleurrijke, pittoreske en toeristisch stadje op het vrij grote eiland Mull  was het erg druk omdat er een “The  Macclean Gathering” was. Om de 5 jaar is er een bijeenkomst van deze clanleden. Uit de hele wereld, dus ook uit Nederland maar ook uit Australië, Canada etc. komen ca. 600 overwegend oudere clanleden in vol ornaat bijeen. In de avonduren klinkt het mooie geluid van de doedelzakken. Dit geluid in Schotland met alle ambiance is natuurlijk veel mooier dan bij ons.

Langzamerhand lag de hele haven en bijna alle moorings vol in afwachting van de weersontwikkelingen. Ook de “Song of the Sea” kwam binnen. Het “Swan” zeiljacht van 112voet/34 meter kwam binnen. Deze mensen kwamen ook al tegen in Dun Laoghaire in Ierland. Is te koop voor 5 miljoen. Gelukkig nog wel een aparte bemanningsruimte, maar wie wil nu zo’n oude bak uit 2002 hebben???  De verlichte mast van dit geweldige zeiljacht met 4 zalingen gaf in het donker een mooi tafereel.

23 juni 2017        vrijdag                  Tobermory

Direct maar  de elektrische kachel tevoorschijn gehaald omdat de zon het al een paar dagen laat afweten en er genoeg regen valt. Net voordat we wilden gaan wandelen sloeg de stop van het walstroom op de kant door. De fout na gedegen analyse (mede door een zeker Richard) was terug te brengen door vocht bij ons aan boord. Naar de plaatselijke tagrijn (winkel met scheepsspullen) getogen, maar deze had geen spullen voor ons merk elektrisch systeem. Onderweg kwamen we een man tegen met 2 vrouwen die we al vaker hadden ontmoet. Hij stond erop dat we bij hen op de “White Lady” om 19.00 uur kwamen eten. We hadden eigenlijk geen zin omdat het elektrisch nog niet was gemaakt, maar we hadden geen keuze. Bang dat we te weinig zouden krijgen hadden we alvast soep en brood naar binnen gewerkt.  Heen getogen met een heerlijke fles wijn, kwamen we daar aan boord waar de pannen al pruttelden. De man, Martin genaamd,  had Schotse roots, woonde in London was 72 jaar en ongelooflijk vitaal en had  een zeer positieve levenswijze wat hij dan ook duidelijk uitstraalde.  Hij zeilde ieder jaar, 6 maanden, van Zwarte Zee, Middellandse Zee, IJsselmeer,  Oostzee of waar dan ook en liet dan ook zijn boot daar weleens overwinteren. Hij was lid van een club waarbij andere mensen zich konden inschrijven om trajecten mee te varen. Mede vanwege zijn positieve houding gingen de dames Sue en Jacky al jaren met hem mee. Bij zijn broer op het eiland Eigg zou zijn eigen vrouw ook aan boord komen. Hij ging ervanuit dat wij Gin met Tonic dronken en hij had een hekel aan lege glazen. Na veel te veel te hebben gegeten (en gedronken; Gintonic, Cointreau en wijn)  zijn na een zeer gezellige avond om 11.30 uur bootwaarts gekeerd.

24 juni 2017        zaterdag                              Tobermory

Het grote eiland Mull met Tobermory als hoofdstad heeft ca. 3000 inwoners. Door meer werkgelegenheid (als gevolg van het toenemende toerisme) is het inwonersaantal al jaren stijgende. Ook de kinderserie “Ballymore” daar opgenomen heeft daartoe bijgedragen. Ook weer Nederlandse whiskykenners uit Egmond tegengekomen die op zoek waren naar het pareltje onder de whisky’s.  In Tobermory staat de enige mout whiskydistilleerderij van Schotland??.

Naar Browns Ironmongers est. 1830 getogen. Een vitrine met whisky’s, bestuurbaar speelgoed, dolken, nokia’s maar in de winkel zo groot als een pijpenla met allerlei vakjes en hokjes een zeer gevarieerd assortiment. Cocktailprikkers tussen het hondenvoer, elektrische gitaren, diverse muziekinstrumenten, alles op huishoudelijk gebied, gereedschap, brei-naaiwerk, geweren, schoensmeer, zeepjes, fossielen etc. niets laat tot de verbeelding over.  We werden geholpen door een echtpaar van een niet in te schatten leeftijd, maar ze toverden een paar eurostekkers te voorschijn. Nadat we de stroom vernieuwd hadden beschikten we weer over heerlijk stroom. Het rendement van pas aangeschafte zonnecellen zijn vanwege de matige mei/juni maand niet zo hoog. Tussen de buien door een rondje gewandeld door het stadje en bij de echte regenbui geschuild in het museum.  Echt de moeite waard om dit museum te bezoeken temeer daar hier sinds de prehistorie   menselijke overblijfselen te vinden zijn.

Thuisgekomen hebben we gesmuld van de in Oban/Kerrera gekochte entrecotes van een Schotse Hooglander. De smaak is echt anders en zeer fijn van structuur.

Na het avondeten nog even gewandeld en verschillende  mensen van de MacClean clan gesproken.

Aan het eind nog een Guinness gehaald in de pub met “levendige” muziek. Ook hier weer mensen van verschillende leeftijden. Martin, Sue en Jackie waren er ook ondanks dat ze in de nacht gingen vertrekken.