Port Ellen en Craighouse in Schotland

13 juni 2017        dinsdag                               Port Ellen            Logstand 1034

Weersverwachting;  bewolkt met één regendruppel    wind  ZW 4 á 5 Bft.

Het beloofde een geweldige bakstag zeiltochtje te worden. HW om 14.00 uur (Dover) in Ballycastle, dus een mooie tijd om te vertrekken om zoveel mogelijk de “overfalls en de eddies”  te ontlopen. Om je heen steeds het geweldige geluid van al het water wat zijn weg probeert te zoeken.  GPS log klokten afwisselende snelheden van  1 tot 7 knopen.  Na de oostkant te hebben gepasseerd en net in de shippingline viel de wind terug. Gelukkig hadden we net al zeilend de verwarde stromingen gehad. Na een uur met de stroom mee te hebben gezeild moest de motor worden bijgezet. Vervolgens draaide de zeer geringe  wind naar NO. Vaker meegemaakt dat weerberichten totaal iets anders aangaven. Even voorbij het Rathin Island een alarmerende dieptemeter die een (last) diepte aangaf van 4 meter  terwijl bij onderzoek op de kaart een  diepte van meer dan 250 meter aanwezig moest zijn. Op zee genietend van de vele Jan van Genten en guillemots/zeekoeten.

Om 19. 30 aangemeerd in een vrijwel lege haven. Na het eten nog een wandelingetje gemaakt en tot de slotsom gekomen dat de door ons gekozen richting lovely is. De haven bestaat uit een paar pontons die toevallig matig gevuld zijn. Het liggeld bedraagt maar £ 20. Wifi is in de plaatselijke  pub bereikbaar en wanneer de ferry afmeert. 3 G is not available. Douchen bij een plaatselijke BenB voor £ 3 en gebruik maken van was/droger voor £ 10.Hieruit blijkt naast de vele BenB’s dat de Schotten vindingrijk zijn wanneer het om geld verdienen gaat. Zowel De Bank of England als de Franse Bank zijn opgericht door Schotten, Adam Smith een wereld befaamde econoom en (jammer)  genoeg niet vergeten dat Donald Trump ook zijn roots in Schotland heeft.

14 juni 2017        woensdag                          Port Ellen           

Na de lunch de fietsen gepakt en noordelijk gefietst langs drie beroemde (scherp smakende) whiskydistilleerderijen. Op het eiland zijn er wel 8 maar deze drie hebben hun eigen rondleidingen die gezien de parkeerplaatsen ruim worden bezocht. Uiteraard kwamen we ook Hollanders tegen die vanuit een BenB een whiskytour deden. De whiskydistilleerderijen schijnen hoogwaardige single malts (puur ongemengde gerstemout). De turf/peat wordt gebruikt om de gerst/mouth te roken en het heldere water gecombineerd met de zeelucht schijnt iets speciaals toe te voegen ondanks dat de mout en de gebruikte wijn/port/sherryvaten worden geïmporteerd. Verder fietsend gingen naar; Kildalton church and cross. Een van de fraaiste 8ste-eeuwse Keltische kruisen uit de UK, gemaakt van een locale groenige steensoort versiert met voorstellingen uit het OT. Ook hier weer een tafeltje met koffie en cake en de daarbij behorende “honesty box” waar je geld in kon deponeren. Ook net als bij de douches en het Kildalton cross veel geld waarbij men er van uitgaat dat er niets wordt ontvreemdt.  Fietsend hebben we genoten van het wisselende landschap waarbij we herten, zeehonden en de vele  watervogels zagen. Ook de vele zeer grote en bloeiend rododendrons was een pracht om te zien. Onze rododendron is na alle liefde in die veertig jaar nog niet zo mooi en groot. Teruggekomen was de hele steiger vol, als gevolg van de komende weersverwachting. We voelden ons erg naakt omdat we geen Schotse gastenvlag voerden (dit in tegenstelling tot Wales) en verontschuldigden ons aan de 2 zeilende dames naast ons.  Opnieuw vinden we Islay lovely.

15 juni 2017        donderdag                         Port Ellen   

Lange fietstocht gepland naar Bowmore. De plaats met de oudste distilleerderij en een ronde kerk, die de duivel geen hoekje laat om zich in te verstoppen. Voor vertrek nog de havenmeester gesproken die jarenlang voor een Nederlands bedrijf in Southampton had gewerkt. Ook wist hij te vertellen dat de MacDonalds en de Campbells (clans)  nog steeds geen goede vrienden zijn. De boot naast ons met de buurvrouwen brachten ons een oude Schotse gastenvlag, die in het vooronder lag toen zij de boot kochten. Het bleek de vlag te zijn van de Clyde Cruising Club.

Inmiddels alweer 11.00 toen we vertrokken met een zonnetje en een stevige bries. We blijven toch een opvallende verschijning op onze vouwfietsen. Tien km verder zagen we in het drassige land allerlei hopen en een mannetje bij een oud schuurtje. Fiets neergelegd en slalommend om de nattige en natte plekken naar de man toegelopen. Hij vond het wel amicaal dat wij zoveel interesse toonden  in zijn bijverdienste als turfsteker.  Steken deed hij van april tot augustus. Een periode waarin de gestoken broodjes konden drogen. Dit jaar was door het slechte weer heel erg moeilijk om de broodjes droog te krijgen, waardoor hij de broodjes op pallets moest stapelen. Normaal worden de broodjes gewoon op de grond gelegd om te drogen. Deze peat/turf werd niet alleen voor de verwarming maar ook om gerst/mouth voor de whisky te roken. Tijdens zijn uitleg begon het regenen en werden we uitgenodigd in zijn hut/bouwval die van alle gemakken was voorzien. Gasstelletje, eieren, blikken soep, blikjes frisdrank  en natuurlijk flessen whisky. We zijn niet op zijn aanbod ingegaan om een neutje te nemen. Toen het droog werd konden we onze fietsen door het natte en onherkenbare landschap (lijk veel op de Weerribben) moeilijk terugvinden. Na 5 minuten verder te hebben gefietst begon het te hozen van de regen en moesten we onze flapperend blauwe Action regenhoezen weer aan. Langs een kale (snel) weg met overstekende schapen gingen we maar weer schuilen bij een klein lokaal vliegveld bij een aantal wachtende mensen op een vertraagde vlucht. De lokale vluchten zijn gericht op de diverse eilanden en op Glasgow. Een enkele vlucht Glasgow kost £ 120. Naast het restaurant in de verwarmde wachtruimte hebben we heerlijk ons lunchpakketje opgegeten. Toen droog werd vertrokken we weer maar moesten weer terug vanwege een nieuwe plensbui. En jawel, alles en iedereen  in rep en roer, een klein propellervliegtuigje landde en alle maatregelen zoals we die ook op Schiphol kennen werden plichtsgetrouw afgehandeld. Zelfs de rode tennisrackets werden uit de kast gehaald om er voor te zorgen dat het vliegtuigje geen rare dingen zou doen. Na een uur daar te hebben gezeten zijn we verder gefietst en het stadje met de ronde kerk bezocht. In een winkel van Sinkel die we bezochten kocht een vrouwtje een schepje. Later toen we bijna bij de boot kwamen zagen we het vrouwtje weer wat op zich een leuke en toevallige ontmoeting was. Herkenbaar, zij het schepje en wij op de fiets. Ze kwamen uit Hamburg en kwam regelmatig met haar man whiskydistilleerderijen bezoeken en was nu in een huurauto gestapt om met  haar aangeschafte schepje plantjes te verzamelen voor haar tuin. 

Bij de boot gekomen moeste we wennen aan het enorme geschommel omdat het naast 6 á7 Bft. ook de golven in de kleine haventje stond. Opnieuw vinden we Islay lovely.

16 juni 2017        vrijdag                  Craighouse         Jura       Logstand 1055 Weersverwachting;  bewolkt met één regendruppel    wind  ZW 4 á 5 Bft.

De veerboot lag net in de haven waardoor we de laatste weerberichten konden binnenhalen. Ook hier geen enkele 3 G te bekennen.

Vertrokken om 13.00 uur en om 17.30 aan een visitorsmooring afgemeerd.

We waren bewust iets te vroeg weggegaan (bijna halve maan) omdat we enigszins bang waren dat de  moorings bezet zouden zijn waardoor we anders hadden moeten ankeren of moeten doorvaren naar Crinan. Na het eerste uur geen wind kwam daarna iets wind waarbij we de genua erbij hebben getrokken. Vervolgens trok de wind aan tot 23 knopen (6Bft.) waarbij we alleen op de genua als speer gingen. Bij de goed aangegeven baai aangekomen lagen er maar 4 jachten te slingeren in de golven. Deze gingen met een rubberbootje naar het hotel om te eten en hebben daarbij hopelijk ook £ 10 in de “honesty box” gedaan. Bij grotere drukte wil men het havengeld nog weleens ophalen (huur is en haalschuld). Wij hebben mede door de temperatuur de rubberboot nog niet opgeblazen en waren dat nu ook niet voornemens te gaan doen om alleen voor de huur van de mooring die £ 10 te gaan brengen. We zullen het wel overmaken als we het banknummer weten.

Het voordeel aan een mooring/anker is  dat je uit de wind zit en alles om je heen kunt bekijken en vooral als je slingert is er iedere minuut weer wat anders te zien. Turend door de verrekijker zie op je op het Geiteneiland (Eilean nan Gabhar op z’n Gaelics) de geiten van hun vrijheid genieten en daarbij heb je in gedachte het drukke maar weerbarstige leven van de Alfa de hoofdbok. Hoewel Jura een herteneiland is hebben we door de verrekijker geen hert kunnen bespeuren. Hoewel het  hard bleef waaien, hebben we slingerend in de baai toch een goede slaaprust gehad, temeer daar we toch voor alle zekerheid nog even extra landvast aan de mooring hebben gelegd. Van de deining waar we een paar keer voor werden gewaarschuwd was weinig sprake.