Woolverstone en Oostende

14  augustus  2017           maandag   Woolverstone bij Ipswich.          Logstand 1875

Weersverwachting;  Zonnig     Wind; 3 á 4 Bft. later afnemend. ZO tot ZZO      Vertrek  8.15 uur en aankomst 17.00 uur.

Omdat we bang waren dat door ruiming van de wind dat we later zouden moeten motoren zijn we een uur voor LW dus met tegenstroom vertrokken. Ons punt was om voor de ruiming van de wind bij Aldeburgh Ridge te komen waardoor we bij een afnemende wind uit het ZZO ook nog door konden blijven zeilen. Op basis van deze overwegingen en de zeer weinige wind aan het aan het begin hebben we toch een klein uurtje gemotord. Daarna hebben we fantastisch en ook gezellig gezeild.     Voor het eerst hadden we het gevoel dat er veel meer mensen zeilden.  Bij ons vertrek kwamen al drie Nederlandse jachten tegen die Lowestoft binnen wilden gaan. Ook verder op zee kwamen we twee zeiljachten tegen die ondanks dat ze voor de wind hadden de motor bij hadden staan omdat ze tegenstroom hadden. We waren van plan om naar de 1ste haven “Shotley Point” te gaan maar door de prachtige aan de windse rak waren we ruim op tijd waardoor we besloten zeilend de rivier “Orwell” op te gaan. We kwamen weer net als in 2008 en 2010 weer  op ons vertrouwde stekkie net na PinnMill in de verenigingshaven van de Royal daterende uit de 19e eeuw. Het havengebouw was inmiddels opgeknapt waarmee ook de douches  zijn vernieuwd. Naar verluidt heeft al die investeringen bij de (overwegend gefortuneerde) leden toch wel enige onderlinge wrijving gebracht. Het clubgebouw telt nu evenveel stoelen als dat er ligplaatshouders zijn,  echter het totale ledenbestand bedraagt ca. 900.                                                                             Weer duidelijk te merken dat we in een voor veel Nederlanders bekende haven liggen.  Naast ons een Fisher met René en Annelies. René wist veel, heel veel , zelfs verschrikkelijk veel. Zij gaan al jaren naar Engeland en zoeken alle gaatjes en kreken op. Voor de heen- en terugreis gaat Annelies met de ferry over en vervolgens komt de buurman met de ferry naar Harwich  om de boot weer naar Arnhem te brengen.

15  augustus  2017           dinsdag                              Woolverstone bij Ipswich.

De volgende dag hebben we de fietsen gepakt en aan René laten zien op welke niveau  de handigheid van de kapitein ligt. Begin juli had de kapitein de nieuwe en gratis gekregen pedalen gemonteerd en daarbij het schroefdraad ernstig beschadigd.  Sindsdien kreeg de kapitein  last van overgevoelige enkels en slijtende schoenzolen. Volgens René waren de pedalen omgekeerd gemonteerd waarbij de kans aanwezig  zou zijn dat de trappers tijdens het fietsen eraf zouden draaien. In de meeste vaarboeken   staat overigens niets vermeld over linkse-  en rechtse pedalen. Omdat het schroefdraad was aangetast en enorm vast was aangedraaid en omdat alles na de vele, vele kilometers op het elkaar was ingesleten lieten we het maar zoals het was.                                                                                                                Aankomende bij Ipswich gebeurde het onwaarschijnlijke. Pedaal eraf en de plaatselijk automonteur wilde er niets aan doen vanwege het kapotte en gedeeltelijke ontbrekende  schroefdraad. Na een paar uur in deze toch wel mooie stad te hebben rondgedwaald en te hebben gewinkeld zijn we bootwaarts gegaan. Tijdens de afdalingen ging het met één pedaal wel goed maar bij een drukke gecombineerde auto- en fietsweg werd het een stuk minder veilig.                                                Eerst maar bij een parkeerhaventje gestopt vervolgens bij een volgende inham een banaan gegeten. Even verderop raakte het touwtje van de tas in de tandwielen en weer even verder bij een volgende parkeerhaven toch maar  gelift met de duim omhoog. Een bouwvakker/ZZP, Bob genaamd stopte  met zijn Vauxhall Vivaro.  Hij had nog nooit gehoord van Bob de Bouwer maar wel van Bob the Builder. Eenmaal alles ingeladen en op weg kreeg de kapiteinsvrouw in de gaten dat het fototoestel ontbrak. Ondanks we wilden uitstappen en uitladen om te gaan zoeken wilde Bob  meehelpen zoeken. Bob, moet genetisch gelinieerd zijn aan S. Holmes.  Vastbesloten keerde hij zijn Vivaro en gaf aan dat hij  de parkeerhavens  langs ging en dat wij door de graskanten moesten zoeken. Gelukkig vonden we de camera. Naar Bob gelopen en vertrokken we weer gezamenlijk naar Woolverstone.  Hoewel Bob in  een naburig dorpje woonde bracht hij ons naar de  paar km verderop  gelegen Royal Yacht Club. Bij het analyseren bleek achteraf dat de camera op de plek lag waar we het touwtje van de tas uit de tandwielen moesten halen.

16  augustus  2017           woensdag                          Woolverstone bij Ipswich.

Toch naar de Legendarische Butt&Oyster pub gefietst over het wandelpad door het eeuwenoude bos. Dit wandelpad  is een onderdeel  van een honderden kilometers kustwandelroute. Langs het wandelpad toch nog even kijken of de leesbril die we in 2008 zijn verloren toevallig nog zouden vinden. Ook nu net als in 2010 hetzelfde  resultaat; geen leesbril.                                                                                             Pin Mill is en blijft toch wel een apart en aantrekkelijk dorpje. De boten waaronder een Nederlandse tjalk “de Onderneming” en de vele wrakken blijven een uitdaging voor de vele tekenaars en schilders.                                                                        Ook de plaatselijke scheepshelling  met scheepswerf is altijd weer een openbaring van zelfredzaam-en vindingrijkheid. Vervolgens zijn we naar de plaatselijke slagerij annex supermarkt in het nabijgelegen dorpje gefietst die al 9 maanden geleden de deuren had gesloten. In deze slagerij mocht de kapitein in 2010 zijn eigen biefstukken nog afsnijden. Om boodschappen te kunnen doen waren we aangewezen om 8 km verder te fietsen naar Shotley waar het enige winkeltje op dit schiereiland stond. Langs de vele “coastpaths” zijn naar de haven van Shotley gefietst en daar info ingewonnen over de WIFI ontvangst.

17  augustus  2017           donderdag           Shotley bij Harwich.       Logstand 1881 Weersverwachting;  Bewolkt met een af en toe een buitje     Wind; 3 á 4 Bft. West Vertrek  11.30 uur en aankomst 13.00 door de sluis en vast.

Na de regenbui op de genua rustig de rivier de “Orwell” afgezakt. Langs de kades van Felixstowe, de grootste containerhaven van Engeland zijn we rivier de “Stour” opgevaren. Op deze rivieren wordt er toch wel druk gezeild wat toch wel gezellig is.  We hebben immers zo vaak alleen gezeild.                                                           Voor de rest van de dag rustig aangedaan en wachten op de goede windrichting naar Ramsgate (Kent).

18  augustus  2017           vrijdag                                 Shotley bij Harwich.

Vroeg uit de veren om met 1ste pontoversteek naar Harwich en vervolgens naar Felixstowe te gaan. Het tolgeld van de fietsen moesten we even later betalen omdat hij het zgn. was vergeten. In Harwich bij ”Halfpenny Pier”aangekomen en te hebben  rondgefietst is er op een fort na verder weinig te beleven. De Pier is ook een goedkope afmeerplek voor jachten, echter bij een stevige bries is het ook aan de binnenkant een bonkige plek. De roestige balken kunnen de stootbillen overigens een nieuwe kleur geven.  Enige vorm van economische achterstand is in deze stad wel te merken. De boulevard, hoewel afgerasterd met mooi RVS hekwerk,  met strand en strandhuisjes zien er verlaten uit. Opvallend is ook dat hier elke vorm van winkelnering ontbreekt. Verderop in een nabijgelegen dorp Dovercourt is nog wel een groot caravanpark gelegen. We hadden in de RHYC in Woolverstone gelegen. Deze koninklijke, oorspronkelijke club uit Harwich moest tijdens de 2e WO vanwege de NAVY vertrekken uit Harwich maar zijn daarna, ondanks de aangeboden mogelijkheden niet meer teruggekeerd. Of dit iets te maken zal hebben gehad met het maatschappelijks niveauverschil is ons niet duidelijk.  Na de vuurtorens te hebben bezocht zijn we weer naar de ferry aan de Halfpenny Pier gegaan voor de overtocht naar Felixstowe. De pontbaas vroeg nu om de £ 4 voor de fietsen zonder een ticket te geven. Op de vraag; of zijn administratie zonder ticket dan nog wel klopten werd gelukkig geruststellend beantwoord. Felixtowe is veel grotere stad met veel winkels en mooie brede stranden, waar heel veel toeristen op afkomen. De gekleurde strandhuisjes waar je niet mag slapen maar wel een kopje koffie kunt zetten zijn er al vanaf £ 100.000. Het vijfvoudige  van dezelfde in Harwich. Na de toch wel mooie stad te hebben verkend zijn we huiswaarts gekeerd waarbij toevallig de ticketmachine van de pontbaas toevallig net stuk was.

19  augustus  2017           zaterdag                             Shotley bij Harwich.

Algemene rustdag waarbij in na de lunch de fietsen hebben gepakt en stuk “coastpath“ langs de rivier de “ Stour“ hebben gefietst. Opvallend dat daar ook  weer een Nederlandse klipper als woonhuis werd gebruikt. Omdat zuidoosten wind bleef aanhouden besloten we maar naar Oostende te gaan.  

20  augustus  2017           zondag                      Oostende           Logstand 1959 Weersverwachting;  Zonnig     Wind; 3 á 4 Bft. West                                          Vertrek  4.00 uur B.S.T. en aankomst 19.30 uur M.E.T.

Het was nieuwe maan en dus nog pikdonker toen we in de sluis van Shotley lagen. Uit de sluis op het kruispunt van de rivieren de ”Orwell”  en de ”Stour” wisten we de juiste boeien op te pakken. Net op dit kruispunt  kwam een pilot met  de ferry van Hoek van Holland aan. Het is toch een veilig gevoel om AIS (indentificatie systeem)  te hebben waardoor de communicatie tussen, Harwich VTS, de pilot en ons goed verliep. Langs de Recommended Track, vertrok en arriveerde een containerschip. Ook nu nog steeds in het pikkedonker waren we toch wel blij met de huidige communicatie- en navigatiemiddelen. Hoewel het koers 130° besloten we vanwege de drukke scheepvaart om bij de  rotonde de gele boei de ” Sunk W2” te nemen.  Ver voor de rotonde werd door SunK VTS ons gevraagd om de koers 20° zuidelijker te nemen omdat er twee grote containerschepen op pilots wachtten en dan van koers zouden gaan veranderen. Vanuit het lichtschip de “Sunk Inner” zijn we verder met onze koers van 130° verder gegaan. In 2010 hebben we hier met de Pretender ook gevaren alleen met 20 kopen meer wind en veel minder scheepvaart. In België zijn we bij de AN op 180° de verkeersweg overgestoken naar de AS, en een uurtje later gingen we door de sluis naar de Mercatorhaven. Deze haven is overigens wat zelfs de havenmeesters niet wisten gerelateerd aan Andijk.      Terugkomend in Oostende was de “kunstzomer” nog in volle gang. Deze kunstuitingen welke voornamelijk uit muurschilderingen bestaan hebben we bij aanvang van onze reis nog in de allereerste opbouw gezien. 

21  augustus  2017           maandag                            Oostende

Hoewel al zo vaak in Oostende zijn geweest besloten we nu met het veerpont naar de Oosteroever te gaan. Over de sluis kwamen we bij Fort Napoleon en het Visserijdok. Hier ontmoetten we Nadine, een dochter van een vroegere scheepbouwer, die bezig was met het vastleggen van allerlei muurschilderingen. Zij was hier geboren en getogen maar door het verval van de visserij is zij verhuisd, mede doordat de buurt hard achteruit was gegaan en nu door veel immigranten bewoond wordt.  Volgens haar wordt het hele visserijgebied  gesloopt en omgetoverd tot een extra marina en dure appartementencomplexen. Al fietsend naar de door haar aangeprezen plekken met muurschilderingen zijn we in stadsgebieden geraakt wat zeker de moeite waard was. Een binnenwater  waar een mosselkwekerij was, de getijsluizen en verder  de wateren naar de steden land landinwaarts.  Ook de bruggen die tijdens de twee WO zwaar hebben geleden mogen niet onvermeld blijven.              

Bij deze beëindigen wij ook onze reisblog en zullen mede door heimwee binnen twee dagen in Den Oever zijn waar we weer met ons gezin zullen herenigen. 

Dank allen die ons hebben gevolgd.